ႏွလံုးသားေၾကးမံု

တစ္ခါတစ္ေလ
ျပန္ေတြးမိခဲ့ခ်ိန္
မတည္ၿငိမ္တဲ့ေရျပင္လို
လႈိင္းခတ္သံေယာဇဥ္
ငယ္စဥ္ဘ၀မွာ
ဆံုစည္းခဲ့ၾကရပံု
ေပ်ာ္စရာပံုရိပ္
ၾကည္ႏူးဖြယ္အတိတ္ေငြ႕ေတြ
တလိပ္လိပ္လြင့္တက္လာ
လြမ္းေမာဖြယ္ပန္းခ်ီကား . . .။

သူရွိခ်ိန္မ်ား
သူ႕အနားမွာ
သူ႕စကားသံ
ခ်ိဳျမျပည့္လွ်ံေနခဲ့။
ေအးျမလွပ
အၿပံဳးတစ္စႏွင့္
သူမမ်က္ႏွာ
လျပည့္ကဗ်ာသဖြယ္
စိတ္ကူးယဥ္မိတယ္ . . .။
ျမဴႏွင္းေ၀့၀ဲ
ေဆာင္းေလတရွဲရွဲတိုက္
ပ်ံ႕ေမႊးသင္းထံု
ကံ့ေကာ္၀တ္မႈန္ေတြနဲ႔အတူ
သယ္ယူေဆာင္လာ
သနပ္ခါးရနံ႕မ်ားမွာ
ပါးမို႔မို႔ထက္၀ယ္
ကလူက်ီစယ္ၾက
နံနက္ခင္းရဲ႕အလွ
သူမနဲ႔ယွဥ္ၿပိဳင္ၾက။
လမင္းအစင္းတစ္ရာ
ရင္ထဲမွာသာေနသလို
တိမ္းမူးယစ္ေမာ
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြယ္ေစာလိုက္တာ . .။
ရႈမ၀ေျပာမကုန္
စကားလံုးမိုးတိမ္ဖြဲ႕
စိတ္ညစ္စရာေတြအားလံုး
အခ်စ္ရဲ႕ၾကားမွာေပ်ာက္ဆံုး
တစ္သက္လံုးအတြက္
ရည္ရြယ္ခဲ့ပါသတဲ့ . . .။
အဲဒီတုန္းကအခ်ိန္ေတြဟာ
ေရႊေရာင္ေန႔ရက္မ်ားပမာ
လြမ္းစရာကြယ့္
ကိုယ့္ဘ၀မွန္ကူကြက္ထဲမွာ
ထာ၀စဥ္ိမ္းထားစရာ
အခ်စ္ရဲ႕ ေ၀ဒနာေတြပဲေပါ့။

ဒါေပမယ့္ကြယ္
ကံၾကမၼာဆိုတာမ်က္လွည့္ဆရာ
မထင္မွတ္တဲ့ေနရာေတြမွာ
လွည့္ကြက္ေတြျပတတ္လြန္းေတာ့
ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခန္းရပ္
လြမ္းတတ္ဖို႔ ဖန္လာခဲ့ၿပီ။
ေၾသာ္ . . အခုေတာ့လည္း
ဘ၀ရဲ႕သေဘာ
စိတ္ေမာဖြယ္သရုပ္
သမ႐ိုးက်အလုပ္ေတြထဲမွာ
သူမရဲ႕မ်က္ႏွာ
ေဖ်ာ့ေတာ့ေမွးမိွန္စြာ. . ..
ဒီလိုနဲ႔ပဲ တစ္ခါတစ္ေလ
ေဆာင္းညတာရွည္
လေရာင္က်ဲပက္
ကံ့ေကာ္ရြက္ေတြၾကားထဲမွာ
ေငြေရာင္ေတာက္ပ
အၿပံဳးတစ္စကို
ျဖတ္ကနဲျမင္ေယာင္မိျပန္ရင္
ကုိယ့္ရင္ခြင္ထဲ
ေလေျပတစ္ခ်က္
၀င္လာခဲ့တယ္. . .။

နည္ရဲေဇာ္